Monday, 22 July 2013

In the End..


Τελικά δεν ξέρω ακόμα και είναι αστείο εν μέρη. Γιατί ένα κομμάτι μου ήδη σε έχει βαρεθεί - βρήκε, βλέπεις κάτι καλύτερο να ασχολήθει. Αλλα υπάρχει ακόμα και το άλλο το κομμάτι, εκείνο που δεν λέει να το πάρει απόφαση να σε αφήσει. Να πάρει βασικά την απόφαση να αφήσει κάτι που δεν είχε ποτέ, ούτε για ένα βράδυ μιας και δεν μου δώθηκες ποτέ.


Αλλά ένα είναι σίγουρο. Πως τελικά και τα δυο αυτά κομμάτια μου σε ευχαριστούν. Θα σου φανεί παράξενο, το ξέρω, δεν πειράζει όμως. Θέλω να σου το πω ξέρεις μα δεν τολμώ ως συνήθως. Πως θα μπορούσα εξάλλου να σου το πω μέτα από όσα έχουμε (και κυρίως δεν έχουμε) πει..?

Οπότε δες αυτό ως το "αποχαιρετιστήριο μήνυμα".

Γιατί μαζί σου έφαγα τα μούτρα μου. Την πάτησα άσχημα και σαν μην έφτανε αυτό, με έφερες αντιμέτωπο με τους μεγαλύτερους μου φόβους. Χώρις να με ξέρεις ουσιαστικά με άλλαξες, ήσουν και εσύ ένα από αυτά τα άτομα του τελευταίου χρόνου που πραγματικά είχαν κάτι να μου δώσουν. Και για αυτό εξάλλου σε ευχαριστώ. Μου θύμησες, βλέπεις, πως είναι κάποιος να σε βλέπει πέρα από αυτό που προβάλεις. Μου θύμησες πως είναι να βρίσκεσαι με έναν άνθρωπο που έχετε κάτι να πείτε, πως είναι να έχεις το άγχος του να πεις τα σωστά πράγματα ώστε να μην χάσεις τον άλλον απέναντι σου.

Μα κυρίως μου θύμησες πως δεν υπάρχει λόγος να κρατάω σκουπίδια στη ζωή μου. Ανθρώπους που πια με θλίβουν, εξουθενώνουν και/είτε με εξαντλείουν, χωρίς να έχουν κάτι να μου δώσουν. Μου θύμησες λίγο αυτό που είχα ξεχάσει - μερικές φορές είναι καλό να αφήνεις ό,τι σε κρατάει πίσω, για να προχωρήσεις εσύ λίγο πιο μπροστά στον δικό σου δρόμο.

Και βλέπεις, ουσιαστικά, το νόημα αυτού του post είναι πως και εσύ γλυκό μου στο τέλος κατέληξες σκουπίδι. Και όσο κι αν σε ευχαριστώ, λυπάμαι, αλλά ήρθε και η δική σου στιγμή να πάρεις τον δρόμο προς τον κάδο απορριμάτων και έξω από τη ζωή μου.

Που αν το καλοσκεφτεις δεν ήσουν και ποτέ μέσα σε αυτή εξαρχής.



xoxo,
FluffyUnicorn



P.S.: Μην το δεις ως αντίο, αρνούμαι το αντίο, κρατώντας το μόνο για αυτούς που ο χρόνος παίρνει μαζί του. Δες το ως ένα ακόμα αόριστο "θα τα πούμε". Ξέρεις σαν αυτό το "να κανονήσουμε για ένα καφέ κάποια στιγμή" που λες με παλιούς φίλους που τυχαία βλέπεις στον δρόμο. 

No comments:

Post a Comment