Μην πονάς ρε, σκέφτομαι.
Μα δεν είναι πόνος, είναι κενό. Ενα μεγάλο κενό εκεί που θα έπρεπε να είναι τόσα άλλα. Μα δεν είναι.
Θα τρελαθώ ρε, τίποτα δεν το γεμίζει. Μόνο παροδικά. Με ξεγελαω αδειάζοντας μέσα του σκουπίδια για να το καλύψω. Εν τέλη αυτά σαπίζουν και μένει πάλι το κενό με μπόλικη βρώμα.
Πολλά σκουπίδια όμως. Σαν χωματερή. Πλέον δεν υπάρχει χώρος για κάτι ουσιαστικό.
Και θες να τα κάψεις όλα μα δεν μπορείς.
Φοβάσαι.
Φοβάσαι πως θα καείς και εσύ.
xoxo,
FluffyUnicorn
No comments:
Post a Comment