Ωδή στον Ξεπουλημένο Έρωτα

Η πρώτη σκέψη είναι ντροπή. Ντροπή σε αυτόν που πρώτος το ξεστόμισε, ντροπή σε αυτόν που μάλλον μες στον πόνο του το αναπαρήγαγε.

Μην κρατήσεις κανένα "σ'αγαπώ" για σένα ή για τον μεγάλο έρωτα που πιστεύεις πως θα σου ξεπηδήσει στην επόμενη γωνία. Μη διατηρήσεις τη σάρκα σου αχρησιμοποίητη και καθαρή για να τη χαρίσεις σε αυτόν τον ένα, μεγάλο έρωτα. Και τη καρδιά σου ταλαιπώρησε την και ξεφτίλισε τη, πέτα τη στις λάσπες και κάρφωσε της μαχαίρια, ακόμα κι αν στο τέλος ό, τι σου μείνει δεν είναι παρά ξεχαρβαλωμένα συναισθήματα.

Πάντα στη ζωή σου να θυμάσαι να ψάχνεις αυτούς τους ανθρώπους, να ακούς το "σ'αγαπώ" από αυτούς που πολλάκις το ένιωσαν και το είπαν και όχι από εκείνους που το φύλαξαν για τον έρωτα που αξίζει.

Επειδή κάθε έρωτας και κάθε "σ'αγαπώ" που νιώθεις αξίζει.

Ας σου έμαθαν αλλιώς, δεν πειράζει. Κάτι σου είπαν για πρωτιές, μοναδικότητες και αποκλειστικότητες - ΑΗΔΊΕΣ.

Τι πιο δυνατό γελοίε από εκείνο το "σ'αγαπώ" που ξεστομίζεται από χείλη που το έχουν ψιθυρίσει εκατοντάδες φορές, ρίχνοντας κάθε φορά τον εγωισμό ένα σκαλοπάτι πιο κάτω, ξορκίζοντας τον στη λήθη..? Αυτό είναι ανόθευτο "σ'αγαπώ" μαλάκα, αυτό που πια υπάρχει δίχως ίχνος εγωισμού, που δεν είναι ανάκατο με φίλτρα, νευρώσεις ή παιχνίδια. Το "σ'αγαπώ" που θα σου πουν μόνο αυτοί που δεν δείλιασαν να εναποθέσουν όνειρα και ελπίδες σε αυτό - χωρίς υπεκφυγές.

Αυτά είναι συναισθήματα, ξεχαρβαλωμένα, πονεμένα και αθεόφοβα. Αφού ο όποιος Θεός όταν τα είδε τα φοβήθηκε.

Αυτός είναι ο έρωτας ηλίθιε, ξεπουλιέται, χαρίζεται αλλά ποτέ δεν πουλιέται. Ο έρωτας και η αγάπη δεν μετριούνται ούτε ζυγίζονται, ούτε υπολογίζονται σε αποστάσεις, χώρους ή χρόνους.

Όλα τα άλλα δεν είναι παρά τετριμμένα δημιουργήματα για να κρύψουν τη δειλία ενός μέτριου μυαλού και μιας μετριοπαθούς καρδιάς.

Τι με ενδιαφέρει εμένα να μπλέξω μαζί σου, αφού το "σ'αγαπώ" το κρατάς για τον μεγάλο έρωτα οπότε δεν μπορείς και δεν ξέρεις να το δώσεις και σε μένα μικρέ.

Προτιμότερος ο ξεπουλημένος έρωτας και οι προβαρισμένοι οργασμοί - και λίγο με νοιάζει η ικανότητα σου να πηδιέσαι, μα δίνοντας τα "σ'αγαπώ" σου σε κάθε έρωτα, όσο μεθυσμένο ή στιγμιαίο, τόσο περισσότερο έμαθες να δίνεσαι ολοκληρωτικά όταν γαμιέσαι.

Τιμή και δόξα λοιπόν στον έρωτα και στην αγάπη που θυσιάστηκαν σε μερικά κρεβάτια, που αναλώθηκαν στα σοκάκια της πόλης, που κάηκαν γιατί αφέθηκαν στο πάθος τους.

Τι να την κάνει κανείς την αγάπη που κοιτάει αφ'υψηλού, που το παίζει υπεράνω του ίδιου της του εαυτού..?

Εν τέλη κατά διαόλου πάμε γιατί ξεχάσαμε να αγαπάμε. Έπρεπε βλέπεις ακόμα και αυτό να το φέρουμε να περιστρέφεται γύρω μας και να αφορά τον εγωισμό μας. Έπρεπε τρομαγμένοι να μειώσουμε την αγάπη σε μετριότητες μήπως και γλυτώσουμε και φύγουμε με τον εγωισμό άθικτο και τη ψυχή αλώβητη.

Κι αν θες εσύ να γλυτώσεις δεκτό, αλλά σε παρακαλώ άσε εμένα το τσόλι και πάψε επιτέλους να μου τρίβεις τα κούφια συναισθήματα και τις αρρωστημένες ιδεολογίες σου στη μούρη. Φιλοσοφίες με δόγματα που σου επιβάλουν να πιστεύεις σε σένα και μόνο σε σένα - και ναι πίστεψε σε σένα όχι γιατί κάποιος σου το επιβάλει αλλά γιατί είναι η μόνη λογική απόρροια στη ζωή σου και γιατί σ'αγαπάω ρε, με όλη μου τη καρδιά και όλη μου τη ψυχή, γιατί για μένα είσαι - το κάθε εσύ που αγαπώ - το πιο όμορφο, το πιο μοναδικό και απίστευτο πλάσμα και ακόμα και αυτές οι λέξεις είναι υποτιμητικές για να σε περιγράψουν.

Σε αγαπάω αλλά δεν εξαρτώμαι από σένα, δεν είσαι ο μεγάλος έρωτας, είσαι ο έρωτας που νιώθω τώρα και δεν με απειλείς, δεν σε φοβάμαι μιας και συνειδητά εναποθέτω τη καρδιά μου στα χέρια σου και πάντα θα την έχεις ακόμα κι αν εσύ φύγεις ή αν εγώ τη δώσω και σε κάποιον ακόμα.

Ολόκληρη και πληγωμένη ταυτόχρονα θα είναι μα ποτέ της λίγη ή μισή, πάντα ατόφια και ειλικρινής.

Κι αν ποτέ ο χρόνος τα φέρει έτσι και σε έχω βγάλει από τη ζωή μου, να θυμάσαι πως ό, τι κι αν έκανες εγώ θα είμαι ακόμα εδώ, σε ένα, κάποιο σκοτεινό σοκάκι, εκείνο το τυχαίο ξημέρωμα και θα σε περιμένω να έρθεις - με λίγο κρασί, κανένα τσιγάρο κι όλα όσα ο χρόνος σου έδωσε - και να κάτσεις πάλι δίπλα μου και να μου πεις. Όχι συγγνώμη. Αλλά για τις χαμένες σου αγάπες και τον ξεπουλημένο μας έρωτα.

xoxo,
FluffyUnicorn