Open Letter

Βασικά όχι, δεν σε έχω συγχωρήσει για τίποτα - δεν μπόρεσα να σου κρατήσω κακία εξ'αρχής γαμώτο.

Ξέρω δεν θα έπρεπε καν σου στέλνω τίποτα τέτοιο - όχι τόσο καιρό μετά, όχι τώρα που έστω και μια στο τόσο μου στέλνεις. Αλλά μου έχεις λείψει, μου λείπεις γαμώ, μου λείπει να έχω μήνυμα σου όταν θα ξυπνήσω και μου λείπει να περιμένω να σε δω (έστω και για μερικές ώρες) μέσα στο Σαββατοκύριακο.

Είμαι ηλίθιος το ξέρω, δεν με νοιάζει, ελπίζω να το κατάλαβες πως τουλάχιστον δεν με ενδιαφέρει αν θα φάω τα μούτρα μου όταν πιστεύω πως αξίζει.

Συγγνώμη αλήθεια που σου τα στέλνω, συγγνώμη που σε ζαλίζω, δεν μου φταις σε τίποτα εσύ για να το κάνω αυτό, απλά πρέπει να σου τα πω (ακόμα κι αν είναι εξαιτίας του πανηλίθιου κομματιού μου που πιστεύει πως θα μπορούσαμε να ξαναείχαμε ό,τι είχαμε - ή κάτι παραπάνω).

Και ναι, ξέρω πως σου φαίνεται περίεργο (δεν τραβηχτήκαμε καν για "τόσο καιρό" εμείς για να τα λέω αυτά) μα εγώ δεν έμαθα να αγαπάω και να ερωτεύομαι με βάση τον χρόνο ή τον αριθμό των πραγμάτων που πέρασα με κάποιον.

Για αυτό είμαι ηλίθιος εξάλλου, γιατί σε σας αυτό μοιάζει ανήκουστο. Για αυτό και γιατί όταν με ρώτησες το τι υποτίθεται πως είμαστε σου είπα "ό,τι θες" αντί για μαζί και γιατί πίστεψα πως πιέζοντας σε να το τελειώσεις (γιατί εγώ φυσικά δεν μπορούσα) δεν θα ένιωθα έτσι. Έπρεπε βλέπεις να αφήσω τον εγωισμό μου να κερδίσει, έπρεπε να κάνω την μαλακία μου για να βγάλω τα μάτια μου μόνος μου.

Συγγνώμη, το ξέρω πως σε φρίκαρα (και μάλλον αυτό κάνω και τώρα), δυστυχώς δεν κατάφερα να σε κάνω να δεις έστω και για λίγο τον κόσμο όπως τον βλέπω και τον ζω εγώ - τρελό, κακό και ειλικρινή, άμεσο σε ό,τι νιώθει και θέλει.

Και γαμώ σου το γράφω όλο αυτό (και είμαι σίγουρος πως λόγω της ώρας θα πιστέψεις πως έχω πιει, που ναι το έχω κάνει, αλλά να ξέρεις πως δεν είχα πιει όταν το έγραφα). Δεν ξέρω αν θα σε κάνει να μην μου ξαναμιλήσεις, δεν ξέρω αν θα έχει καμία σημασία για σένα, δεν ξέρω καν τι περιμένω από όλο αυτό αλλά τουλάχιστον έπρεπε να στο πω και σένα - σιχάθηκα να λέω σε κόσμο που λίγο νοιάζεται πόσο μου λείπεις.

Και ειλικρινά δεν περίμενα πως θα μου έλειπες τόσο.

Hahahah, τουλάχιστον, αν μη τι άλλο, υποσχέσου μου πως θα γελάσεις με τις αηδίες μου.

Αυτά.

Συγγνώμη και πάλι.

Καλημέρα μικρέ

xoxo,

FluffyUnicorn

P.S.: Don't ask, don't tell.